Nieuw blok

Belangrijk is eerst vast te stellen dat op de lange termijn het niet uit maakt of een schub wel of niet behandeld wordt. Voor de korte termijn kan echter een sneller herstel worden bewerkstelligd door behandeling middels methylprednisolon via een infuus of per capsules (eind 2022).

Een relapse/ schub is uitval en wordt als volgt omschreven: een periode, variërend van minstens 24 uur met snel opkomende nieuwe klachten of het optreden van oude klachten die eerder waren verdwenen. Het optreden van deze klachten kan niet in verband worden gebracht met koorts, een infectie of het stoppen of starten met een behandeling.

Op het moment dat er een schub (exacerbatie, relapse, terugval, aanval) optreedt is er sprake van een acute ontsteking op één of meer plaatsen in het centrale zenuwstelsel. Bij dit ontstekingsproces zijn de bloedvaten betrokken die rondom de zenuwuitlopers voor een lichte zwelling van het zenuwweefsel zorgen. Hierdoor wordt de informatieoverdracht (prikkelgeleiding) tussen de zenuwcellen in de hersenen vaak bemoeilijkt. Dat is het moment waarop klachten ontstaan.

Niet elke schub hoeft behandeld te worden. In het algemeen is het zinvol een behandeling te overwegen als de klachten al enkele dagen bestaan zonder tekenen van herstel en er problemen in het dagelijkse functioneren zijn (bijvoorbeeld niet kunnen lopen of totale blindheid aan één of twee ogen).

Corticosteroïden, stoffen die verwant zijn aan bijnierschorshormoon, kunnen de duur van schubs/relapses verkorten. Ze hebben een sterke ontstekingsremmende werking en zijn op verschillende manieren toe te dienen. Meestal wordt gebruik gemaakt van een infuus, zodat het geneesmiddel direct in de bloedbaan komt. Meestal wordt gekozen voor methylprednison 1000 mg per dag gedurende 3 dagen. Soms voor 500 mg per dag voor 5 dagen.

Niet elke terugval wordt met corticosteroïden behandeld. Bij een milde schub krijgt u vaak het advies om meer rust te nemen en te wachten totdat het vanzelf beter gaat. De werkzaamheid bij klachten van verminderde spierkracht of verslechterd gezichtsvermogen is vaak beter dan bij gevoelsklachten of evenwichtsstoornissen. Corticosteroïden zijn, vanwege de bijwerkingen die op kunnen treden, niet geschikt voor onderhoudsbehandeling. Bij langdurig gebruik bestaat onder andere kans op botontkalking, suikerziekte en een hoge bloeddruk.